Page 364 - full

Πυpοσθlστ(ς μι:rσφlpουν νυφ6 ποι..i ξi.θοψσν άπ6 i.ρcίπισ
Στρσrού άνήλθον ιiς τ'7ο1 τρίτον όροφοv άπ' όπου τήρες διεπί στωσαν δτι lνσ μαδέρι ποίι εύρίοκετο
ήκοί>σθησσν αί πρώτω tτιικλήοι:ις τού "λθcινασίου. πάνω όφ16ιiις όπότόοώμα τού Άθσνοοίοu tμ πόδιζε
Εlμοι ζωντανός, όvτtχω Ο<iιτε με . Άξιωμσηκοί κοί άν­ νά τόν κατεπλακώοοuν τά tρι:iπια τού μπιτόν καi
δρι:ς τής Πυροσβι:στικής κοί τού Μηχανικοί> όψηφόν· τούς διευκόλυνε στήν προσιιάθιιά Τ«Ν νά ίmοσrηλώ­
τος κά& κίνδυνον ποίι διέτρεχΟΥ καi μt τήν όywνία σουν μέ όλλσ κομμάτια ξύλου πού εί.>ρίοκοντο είς τό
ζωγρcιφιαμtνη είς τά πρόοuιπά των ~ρ)(Ισσν μt τά σημείοναύτό καί νά σχηματίσουν μιά στοά μέσα οτήν
ήλικτρικό τριmάνιο νά άνσίγουν τίς πρώτες όπtς. όπσία tσυρcιν άπελευθφώνοντος τόν Άθανασίου. Οί
Μέσο στl"Ν τόσο θόρυβο ποίι δημιουργούοον τά τρι>- δύο όνδρι:ς ό fνας άπό τά πόδια καί ό άλλος άπό τό
11άνια αίιτά ήκοίισθη ή φωνή τού ΠΟ'flδευμtνου tργά· κεφάλι yονιmετεiς καί συρόμενοι τ{Ν έφερcιν μέχρι τής
του. Σωσrά τρυπάτε εύρίοκεσθε έπάνω άπό τό κεφάλι όπής. όπότε άνομtνοvτες στρcιτιώταο τόν άρπαξαν
μου προχωρείτε όμως mό γρήγορο. Oi προσπάθειες κοl τόν lουραν lξω όπό αύτήν. Τότε ό Άθονασίου
τιiιν σωτήρων τού ποyιευμtνου tργάτο υ tλσβον μιά όπώλεοε τάς αίσθήσι:ις του. · Αμέσως διεκομίσθη μt
άλλιώηκη μορφή γιστί γνώρι{σν δτι πρόκειται νά σώ­ lνa όσθι:νοφόρο είς Νοσο κομιtο tνώ τό πλήθη, ό
σουν όπό βt6αιο θόνστο ινον συνάνθρωπό τους. Στρσrηγός. ό Γενικός Γρομματεύι; τού "Υπουργείου
Ώρσ 11 .2s· η πρώτη όπή άρκετής διαμέτρου ιiχε βορείου "Ελλάδας κ . Γκαvτώνας καί άλλοι tκπρόοuιποι
άνοίξιι. Ένος δυvατός πpοθολtας tπωε μtοσ εiς τά τών Άρχών tχειροκρόlουν κα( έπευφή μοuν τούς δύο
έρείπιο ποίι είχαν οκεπάσι:ι τόν Άθσvασίσυ. Είδα φώς σωτήρες πού tν τφ μεταξύεiχσν tγκσταλείqπι καi αίι­
πρcιχwρείσrε κανοΥικά άvτtχω. Κα ί δτον η όπή fλσβι: rσί την παγίδα τού θανάτου. Ό Στροτηγός Δfτής τοίί
την διάμετρο πού νά χωρεί lνσς άνθρωπος. lνας γεν­ Γ Σ.Σ. ίναγκαλiσθη καί ήσπάσθη τό>v Δεκανlα καi τόν
νο1ος Ύποδι.κανtνσς τού Μηχανικού ό Ίωάννης Λυ­ Πυροοβtστrι oi όποίοι ήταν t(ουθινομtνοι όπό τήν
πίδης lκσνι τόσrα υρό του tπο καλοίιμι:νος τήν βοηθεια ίπιχι:Ιρηση σωτηρίας. Ό Ύποδικανtα ς είπε: · ·Ε κανε
τής Θεοτόκου σύρθηκε πρός τόν παyιδευμtνο έργάτη τό καθήκοΥ μου σάν Έλληνας Στρσrιώτης• .
Καi πράγματι ό ίmοδεκανtνας τόv είχε άγκαλιάσι:ι tνιiι Ό Πυροσβtσrης Βασίλειος Νικολάου ιiπι: • Εiμιθα
συγχρόνως ό Πυροσβtστης βασίλι:ι ος Νικολάου lνα ίmερήφανοι yιατί σώσαμε {νον ουνόνθpωπό μας • .
όλλο γενναίο παλληκάρι είχε φθάοι:ι άπό την όπή εiς
τό σημείο όπου εύρίακιτο ό Άθανασίου. Οί δύο σω-
359