Page 29 - MATIES_15

Σελ(δες Πjς ΈλληνικΥjς πεζογρcιφ(ας
ΕΝΑ Χ ΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝ . ΚΟΝΔΥΛΑΚΗ
~) lμεθα τότε μιά εi:θυμη σι:Υτροcrι« ,·έων εiς
τα Χανιά, που είχαμε Υ..Οι\•ή ν τι)\• άγώτΙ]\" προς
τ-ήν ίππαισίαν. Είς τήν ε'Lσοδον τijς πόλεω;; &νας
Τούρκος, ό 'Ι'ζανερίmς, eδιδe uwογα ιμέ ,·οίκι. 'Ε­
παίρ,•αμε άπο E'\'U ?<>ι έτρα6ούσαμε στα περίχωρα.
Τί ύπf>crερα,· έκείνα τά ιίλονα ά:το τήν \"W\·ι.κΙ1
μας τρέλλα δev περιγράφετα ι. Έτρέχαμε σα δαι­
μονισμέ,·οι και τ' άναγκάζαμε να imερπηδοV\'
κάθε έμ.πόδιο που συνα'\rιο6σαμε, ε'iτε τοίχος iι ­
το. είτε χαντάκι. .\Ι άλιστα ϋ.~ια μεθο\;σαμε, δέ\>
ε'ίχα~ιε ;τι(.ι Κα\·ένα Ο{ΚΤΟ\" δι' αύτα τα ζώα. 1·α
σmρΟύ\·ια έχώνοντο 6αθειά στα ;τλεtρά των καt
οί 6ίιτσες αύλάχωναν τό δέρμα των. Κ αί έμεθού­
σαμε τακτικα είς τi ς ~δρομ ές έΥ..είνει;;. Σέ κάθε
χωριιΊ πο\: ;r&ρ\·ούσαμε 6ρίσκαμε τα6έ{!νες η φί­
λοι:ς :tO\: μiiς i!:ταιρ\•αν στα σπίτια Τω\" και ΤΟ
Gράδt, ίiτα,· έqθάναμε στή Σούδα. είμεθα ΡοVσ­
σοι μεθνσμέ,•οι. Κ αι κα.μμιa φορά, δ:η:ως ήσαν
c'ι,φρισμένα τaλογα, τ' άναγκάζαμε \•ά προχωρή­
σουν στή θάλασσα κι έκάναμε τά λοι'Τρa τω,,
Κε\"Ται:ρω,·.. ο;ιω; έλέγαμε το ί!φι.-ι.τον έκεί\'Ο κο­
λuμ.πιιuα. ΥΕπειτα μοοοκεμέ,•οι. καθώς είμεθα,
έγ11ρίζαμ11 στζι Χανι(ι καt παραδίδαμε στό :Καλέ­
καπισi 'Ε.εθεωμέ,·α τα ίifλ,ογα.
'Όσες crορες στtς έ--<-δρομές έΥ.είνες περ,·ούσα­
με άπο Ϊ! \·α χωριο τοϋ κάμ:ιου μiiς ε..αιρνε στο
σπίτι του ό γέρο Καμαριανός. ί\[iiς ήτο άδύνα­
τον ν' ά:η:οφύγωμε. " Η.μεθα φίλοι καί -συ,·ομήλι­
κοι τοϋ γι·ιοϋ του 'Λ4ξάνδρο υ, ό όποwς έσπού­
δαζε'• ίατρικήν είς τάς '..\θι),•ας· καi ό γέρο Κα­
μαρια,·ός, μάς ίίλεγt>ν δτι δέν μ:ιοροwαμε ν' άρ­
νηθοϋμε ΤΟ\' πατέρα του φ(.λου μας. ό όποίο;; κά­
θε πο\· μiiς f;6λεnε νόμιζ11 π<l>ς &6λιε:n:ε καί το
γυιό Τ(Η1 μα(;ί. θ(ι Τό θ&ω!)Οϋσε προσ6ΟλΙJ Καi. θα
τοi\κα,·ε μεγάλη λύ..τι1. 'Αλλ' ήτο καi καλό; Υ.αί
εΟΟυμος U\·θρωπος. μ' ολα ΤΟ\) τα έξij\'Τα χρόνια.
κι εlχι> κι έsαίρετο κeασί. ί\Ι πορούσι~μΡ λοιπον
νa .τοϋ άρνηθοϋμιε:
'Αλλ' έ,·ω ήτο εύχ,άριστος α,•θρωπος,, elχε χαl
μιά δ~:σάρεστη ιru\·ήθεια. τι)'' ό:τοία,· έcrο6ούμε ­
θα. ~Λμα ε.,,ινε κι ίίφθανε στό,· έ,·θοοοιασμο τijς
μέθ ης, έ.κατάφερνe γροθιeς στα μαλλιαρά του
στήθη. που τάχε άνοιχ,τά, οπι~>;; τάχαν άκόιιη τό­
τε οί γeρο,>τότεροι χωρικοi τijς Κρ1]τι1ς. Καi ίS­
τα,· ;ταραε\•θουσιάζετο, δέν :τεριωρίζετο Vcl ΚΤ\J·
πιέται, άλλ. άφοii llδιδε μια στο στijθός ΤΟ\: ίί­
δι\·ε καi l.ί.λλη στο στijθος του διπλανιιϋ του κι
tιrώναt~: «Σ'tfjθος μάρμαρο!». 'Λλλά τά στf1 θια
τά δικά. μας δέ"\' 1Ίσα.ν ώτό μάρμαρο κι ι\;τιανό-
.1!α\· ή Cι\,'a:t\•oή μας. Έκι,•δυνεrαμε ,.α πάθο~:μt>
αιμοπτυσια.
ί\>Ιιa μέρα έρχεται ε'iδησις i5τι ό Καμαριανος
<ί.'tέθα\•ε sUQ'\'LΚά. .\lαζει:όμεθα iίλοι οί {/ (λοι του
Κένταυροι καί ά:το(fασίζομε ,.α :ιίiμε στι),· κι~­
δεί.<ι του. Τό χωριό δέ,· ήτο μακρι:ά κι έsεκη-ή­
σαμε πεζοί. 1\'Ιαζί μας ήρθε κι ό φαρμακοποιός
Ζαμαλi'jς. Ό Ζαμαλης θα ή τα'' έsι~ντάρης, άλλ'
είχαμε μαζί του θάρρο;. σα,, νiίτανε τijς ί\λιχίας
μας. γιατi ά."tο τα μαλλια καί τα μοι;στάκια τοι:.
που διετι1ροϋντο κατάsανθα, τον έπα(ρναμε για
Υεώτερο ά.π' 15,η ήτο.
Στο δρόμο δέ,· \;έρω σέ ποιόν 1)λΟΡ i1 ίδέα
οτι ήτο άπαραίΤΙ)ΗΙ\' \'ά Gγάλωμε λόγο τοϋ μα­
καρίτη τοiι φίλοι' μας. Καi ίίληι έσυμ{fώ,•ησαν
ίΥτι ό καταλλ11λότΡρος δι(ι ' " αί·τοσχ,εδιάσι1 χαt
έκφωνi1σι1 τbν έπι~κήδειον !)μουν έ.γώ. Ί'οϋ κάκου
ι!.προσπάΟησα ν' ά:τοq ('γω αύτι)ν τή\• προτίμησιν.
- .\Ι ά :ιώς εfμαι ό κα rαλληί.ότερcχ.;. tίλεγα,
ά<r0ϋ δέ'• έsεφώ,·ησα :τοτέ μο1• λQγο:
- ~Ι f1πωs έμείς έsεφων1)σαμε;
IQ.\1\ ~ΙLΣ ΚΟΧ .l ϊ.\ΑRΗ~: Γε.,"iιθrικε σ.ό Βι­
ι:iν-ιο τi'ις Κpήτr1• τό 1862 χα! r.έθα•;ε σέ ήλικ!'.l.
5ί χρδ•;ων, τό l!H9. θεωρείται ό r..ατέρας τοϋ χρfJ·
νογραφήμι;ιτος στ!ς έλληνικές έφ·ημερίδες. 11 ροηyο:.ι·
μένως ε!χε εργασθή σά:Ι διΥh.Ο'tιΥ.ός όπάλληλος χαί
-οημοο~t~ο·α~καλο; Q-~-τ'1ν R.p..7..1:η...,.,._~_-,,,ν :'\θ'Υινα, .tγχα-
τεστάθη τό 1889, άφού προηγοuμέ~ιως εlχε tλθει
γιά. 2 ι~όνο χρόνια τό 1882 γιά. σπουδές. 'ϊπηρξε
μαχητής; του άγwνος γιά. τήν &.πελευ θέρι~σι της
Κρήτης, i•;α δέ ιiπό τά. σημι.ιντιχώτερα ίργα :ou
, 'Ο Κ-.οκαυτωμα το:ι
' '0' . - ' \ " -ειναι 'Ι'ό
ρκ'JtGιou • . ονοu-
λι:iχης ήτα•; ύπέρμαχο; τής κα!Jαρευr,ύσης, τά. οέ r.ε­
ζογραφήματι:i του διαΥ.ρίvονται yιά. το ϋφος καί τή
ζωηρότητα της περιγραφής, ένιiι δεσπόζει σ' αδτά.
:ό Υιθοyραψικό κα! λαϊκό στοιχεί? τής όr.αίθροu. Ή
r.ρώτη έψημερlδα στή•ι &r.oiα έγραφε ή:αν iι ' ...\-
λήθειο: τών Χο:ν(ω•ι. Όταν ήλθε στ-1)•; 'Α~θ1/Ψ1.
iiyραφε κα.τ' άρχά.ς στή•ι •Έστ(α• κι' ιiργδτερσ. σuν­
εργάσθr1κε μέ διάφορα άλλα lντυr.cι.. Διετέλεσε r.ρό-
-εορο; τr•1ς ''Ενωσεως '' •-υντακ:ων -;ό 191.•., •οταν ι"ο'ρu•·
θytκε iι Έ•ιωσις. 'Γό 1918 ir.έσ-.ρεφε στήν ;;ατρiοα
τοu, Οπου μετά. ένο: χρόνο πέΟσ.νε.
- .\Ι ά τί ,.α τοi> πω: '1J το έyας γεωρνος ά­ •
γράμματος, που δε,, μπορείς ,.α τoii .πής παρά μό­
,·ον πώς 1)το ~αλός l.ί.νθρωπος.
- .\ ύτά νά του πi'jς, εΤ.Π'Ι!Ν ό Ζαμαλ1'jς.
- :ι·ι α αiιτα δeν φτάνου,•ε γιά ,.σ, γεμ(σουν
ένα έ.•ικιjδειο. ".\ ,. i\sερα τοi:λάχιστον πώς έ.•ο­
λέμησε ...
- θliχι] πολεμήσει· άμ<rι6άλλεις; εfπε ένας
27