Page 5 - MATIES_27
P. 5
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΑΩΜΟΣ
Ύπο της ΠΑΝ . ΣΠΥΡΑΚΗ
ΦΟΙΤΗΤΡΙΑΣ
9 Φεδροuαρίου 1857. 'Η\Jέpα φλογισμένος άπό τάς φιλελευ σας, έ'Πηνέθη, έδιαδάσθη καί
ένέπνευσε τόν άyωνιζόμενον,
θλιδερά διά τοUς υΕλληνας θέ.ρας tδέας, τάς &ποίας εtχεν διότι άπεκάλυmε <μέ πινδαρι
διασκορ'Πίσει είς τήν Δύσιν ή κτ) πνοή, μέ άριστο~ργημστ~κό
και δι' δλους τούς άγωνιστάς Γαλλικη 'Ε'Πανάστασις. Μία τρόπο τό 6αθύτερον νόr,μα τού
lδεl'Jν. Ό «ψάλτης της 'Ελευ φύσις τόσον λεmή, μLα ψυχή !εροϋ άyώνος της 'Ελευθερίας,
θερίας• , ό μεγάλος έθvικός τόσον όρμητικι\ καί έλευθέ τήν ό'Ποίαν 6 Σολωμός έπαρου
ρα, ~το άδύvατον νά μή συγ
μας ποιητής, δ &ποίος έθεμε κ ινηθη άπό τόν yιγαντιαiον σίασεν ώς μ.ίαν 'Ιtαντοδ-ύναμον
άγl'Jνα διά ττ)ν ά"Ιtοτίναξιν της καί 'Παyκαλόμορφον θεάν, 9ε
λίωσε και έχάραξε τοίις δρό καταιτιέσεως των άνθρωιτιiνων ρίζουσοιν <μέ τό σπαθί της τούς
τυράννους και έ1tι6άλλουσα
μους καί τοc)ς τρόπους της δ-ι καιω μάτων. τήν θέλησίν της ώς άντλοΟσα
τήν δύναμίν της άπό τό δίκαι
Έλληνικης ποιήσεως καί έθνι Τώρα ό Σολωμός εtναι άπο ον, άπό τόν άνθρωnισμόν καί
άπό τήν lδίαν τήν φύσιν.
κης άναyεννήσεως, περνξί τό φασισμένος μέ τ"ιν 'Πένναν του
Ό ποιητής είς τήν ΖάκιΜΚ>ν
κατώφλιον της άθανασίας. Ό νά 6οηθήση την Ε'Πανάστ::t1σιν ίδρυσε Σχcλήν μέ όπαδούς
νά έκραγfi •και νά έπιζήσn. καί συνεργάτας τιολλοc)ς λο-.
θάνατός του. &:ν και μ'ή άνέλ γίους. 'Ύστερον έγκατεστάθη
Εtς τήν άρχηv τά πρώτα του είς τήν Κέρκυρα δ'Που διηγεν
τιιστος έκο:ταθορύeησεν δλην δλον τόν δίον του aφwορωμένος
τήν πόλιν της Κερκύρας. Μέ ποιήματα τά Ιίγραψεν εlς τήν όλQψύχως εtς τό tδανικόν της
Ί ταλικήν. Άργότερον δμως
την πολύκαιρον διαμονήν τcυ Τέχ~ης. Εtς την Κέρκυρα έδ·η
'Παροτρυνθείς καί άπό τόν ι..ιούργησε νέ.ον κύκλον θαυ
ούχl όλιγώτερον παρά τήv φή μαστών καί μαθητών οί ό'Ποίοι
μην τού μεγάλου νοός και της Σπυ.ρίδωνα Τρικούπη, 6 &ποίος
σοφίας, ό Σολωμός εtχε κατα έθαύμαζον τήν μεγάλην μορ
στfi πρό ττολλού σεδαστός 'Καί τού εlπε δτι ό Έλληνικός Παρ φήν τού ποιητού, εtχοv έ.μποτι
άξιαγάπητος. ·Ώστε τίττοτε σθη άπό τάς αlσθητικάς ίδέας
δέν ήδύνατο ώραιότερον νά νασ-σός δέν Ε)(•ε•ι άκόμη τόν του διά τήν έθνικην γλώσσαν,
ά11οκριθft τό κοινόν αίσθημα τήν έθνικήν 1tαιδε(αν τήν ·έ
των Κερκυραίων, 'Πα,pά ή ό Δάντη του, έφιλοδόξησε νά γί. θνικήν τέχνην και έζήτουν νά
συνεχίσουν τό μεγάλο gργον
μοφωνία της Έmανησιακης νπ ό έθνυκός ποιητής κ:χί vά του. Τά 'Επτάνησα τότ€, μέ
τήν έπίδρασιν τοϋ Σολωμw
Β cυλης, ή ό'Ιtοία εύ9ύς διέκο δοξάσn τήν 'Ελλάδα μέ τό με Ιiγιναν δημιουργικόν φυτώpιον
καί έργαστήριον της νεοελλη
ψε την συνεδρίασιν, κηρόττου γαλόπνευστον Ιίργον του. Τοι νικης τέχνης. Έδημιουργήθη
σα δημόσιον τό πένθος. Ό 'ΠΟΙ ουτοτρό'Πως Ιίγραψε τόν cuΥ
ητής έγεννήθη εlς τήν Ζάκυν Ιiνας κύκλος έμπνευσμένων με.
μνον είς τήν Έλευθερ(ανι c'Ω ταφραστών, οί όποίο~ έπλούτι-
θον τό 1798 τό έτος άκρι6CJς
δη είς τόν Μπάϋρον•, τήν cΦαρ (ΣΎ"Νt::Χ ~:Ι .\ ΡΪ\: τήν n•1.. !1)
κατά τό ό'Ιtοίον έμαρτύρησεν
μακωμένη • , τήν «Ξανθούλα•
6 ιbάρδος της έλευθερίας Ρή
και άλλα μικρά, τά όποία έπέ.
γας Φεραίος. Τόν διά 'Πράξεων
'Πρόμαχον της θεάς, διαδέχε ρασαν εlς τά χεiλη τού λαcv
καί έτραγουδήθησαν.
ται 6 πρόμαχος διά τοϋ λόγου.
Τά i!.ργα του αύτά καλύ
Ό υίός τcϋ κόντε Νικολάου ·
mουν τήv πρώτη ποιητι κη πε
Σολωμού καl μιάς κόρης τοϋ
λαού, της Άγγελικiiς Νίκλη, ρίοδον τcv Σολωμοϋ •Καl μαρ
τυροϋν τό ύπέροχον ταλέντον
ύ'Πηρέτησε μέ 'Πάθος τήν ποίη του. Ό υΥμνος Qμως είς την
σ ιν. Μετά τάς σπουδάς τcυ είς 'Ελευθερία (Μάϊος 1823) τόν
τήν 'Ι ταλίαν έ'Ιtέστρεψεν είς άνέδειΕ ε είς έθνικόν 'ΠΟιητήν,
μετ-εφράσθη είς ξέw:χς γλώσ-
τή ν Ζάκυνθον τό 1818 ιbαθέως
